Tytułowy „Parergon" (wywodzący się od słów para – poza, ergon – dzieło) określa to, co jest obok, stanowi przestrzeń między głównym przedstawieniem a jego otoczeniem – jest zarówno dodatkiem do dzieła, jak i jego dookreśleniem. - Pojęcie to można odnieść do strategii stosowanej zazwyczaj przez Karapudę, polegającej na dołączaniu do obrazu malowanej „ramy" z umieszczoną na niej anglojęzyczną sentencją będącą komentarzem do głównego przedstawienia. Stanowiąca parergon „rama" składająca się z iluzyjnie malowanych płycin, zbudowana jest z tej samej materii co obraz i tworzy z nim jednolitą płaszczyznę. Owa „rama" jest jednobarwna i zróżnicowana walorowo dla wzmocnienia iluzji. Nawiązuje sugestywną grę z głównym przedstawieniem poprzez silny kontrast koloru, nie stara się być niezauważona, jest ramą, a jednocześnie częścią obrazu. Dodatkowo, w wielkoformatowych realizacjach jest złożona – w sensie czysto technicznym - z wielu podobrazi. Specyfika jej budowy sprawia, że naturalnie otwiera się na metamorfozę. Dekonstrukcja była tylko kwestią czasu, jest tutaj naturalnym procesem, wynikającym z jej struktury – czytamy w opisie kuratorskim ekspozycji.
Na wystawie „Parergon" Arkadiusza Karapudy zobaczymy „ramy", które oddzielając się od pierwotnych kompozycji malarskich, stają się niezależne, i choć układają się w nieregularne formy, zachowują czytelność umieszczonych na nich sentencji – anglojęzycznych napisów, poruszających problematykę prawdy, informacji, koloru, ich wzajemnych relacji, a także kwestię samej sztuki. - Modyfikacja i redukcja pierwotnych kompozycji stwarza odbiorcy możliwość zauważenia tego, co do tej pory pomijał i dostrzeżenia nowych kontekstów. Wymusza przyjęcie innego niż dotychczas punktu widzenia, przez co zbliża do prawdy – dodaje dr hab. szt. Piotr Korol – kurator wystawy z Katedry Malarstwa i Rysunku UMCS.
O autorze:
Arkadiusz Karapuda – ur. w Żyrardowie (1981 r.). Studiował na Wydziale Malarstwa, w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie (2002-2007). Dyplomem z wyróżnieniem rektorskim zrealizował pod kierunkiem prof. Marka Sapetto (2007 r.). Autor ponad dwudziestu pięciu wystaw indywidualnych i uczestnik ponad stu trzydziestu wystaw zbiorowych. Doktor habilitowany w dyscyplinie artystycznej sztuki piękne (od 2018 r.). Pracuje na stanowisku profesora uczelni, na Wydziale Malarstwa warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych, gdzie prowadzi Pracownię Rysunku dla studentów I roku (od 2017 r.). Prodziekan ds. nauki i badań naukowych w macierzystej jednostce (2016-2019). Mieszka i pracuje w Warszawie.
Ekspozycja będzie dostępna dla odwiedzających od 30 maja do 25 czerwca br., wt.-pt. w godz. 12.00-15.00.
Komentarze